می دانم چشمانت با من چه میکند

فقط وقتی که نگاهم میکنی

چنان دلم از شیطنت نگاهت می لرزد

که حس میکنم چقدر زیباست

فدا شدن برای چشمهایی

که تمام دنیاست

 به سلامتی اونی كه میگفت درد دارم و دروغ میگفت میفهمیدم دروغه باور میکرد تا دلخورنشه! 

گاهے اوقات

شاید تنها شادے زندگے ام این است

که هیچ کس نمے داند تا چه حد غمگینم

اِلتِمــــــــاس مــــــالِ دیـــــــروز بــــود

مـــــــالِ وَقتـــــــی بـــود ڪــــﮧ ســـــــاده بودم

اِمــــــــروز میــــــخــــوای بـــِــری ؟؟؟

هیــــــــــــــس !!!

فَقَطــ " خــُـــداحــــــــــافِظـــ …  "

 دلــــــــــــــم نه عشـــــــــــــق میخواهد نــــــــــــــه احساسات قشنگ,

نـــــــــــــــه ادعاهای بــــــــــــــــزرگ      نــــــــــــــــه بزرگ های پر مدعا

دلـــــــــــم یک دوست میخواهد کــــــــــــــــــه بشود بااو حرف زدو

           بـــــــــــــعد پشیمــــــــــــان نشـــــــــد.....

 سرمای کلامت ، دیوانه ام میکند

بی رحم !

شوق نگاهم را ندیدی ؟

تمامه من به شوق دیدنت ، پر میکشید

ولی . . .

همان نگاه بی تفاوتت

برای زمین گیر شدنم کافی بـــــود

 مـن تنــها . . . مخلوق خـدا هسـتم کــﮧ . . .


روز مـرگم را مـے دانــم . . .!


کـافـے است . . " تـــــــ♥ــــــو " نباشی . . . .


آن وقت . .

 
بی خیال تمام هیاهوی اطراف

بر ساحل زندگی قدم می زنم

بی خیال فکر تو

دنیای خود را نقاشی می کنم

بی خیال تمام آنچه باید باشد

نگین عشق را بر انگشت خود می آویزم

بی خیال همه رفت ها

به داشته های خود دل می بندم

اما

بگذار قدم بزنم...

قدم هایی سرشار از احساس بر ساحل زندگی

این روزها...

غروب عشق برای من

حیات دوباره خورشید

در آنسوی آسمان بودن ها؛ بر ساحل زندگیست!

نسیم دریا بر لبانم می نشیند

با خود می اندیشم

گویا

عشق در همین حوالی ست...

و باز می گویم

شاید

تا غروب عشق

نیمروزی باقی ست...

 یادته روز اول بهت گفتم: میخوام با یه دروغ بزرگ حرفامو شروع کنم؟؟؟؟

تو اخم کردی؛

گفتم:

دوســـــــتت ندارم؛

بعد هر دوتامون زدیم زیر خنده...

اما دیروز گفتی که میخوای با یه دروغ بزرگ خداحافظی کنی....

و بعد فریاد زدی...

دوســـــــــتت دارم...

هر دومون بغض کردیم...

و تو رفتی....

برای همیــــــــــــشه...

 چه کار به حرف مردم دارم

زندگی من همین است

شب که می شود سیگاری روشن می کنم

عاشقانه ای می نویسم

خیره می شوم به عکست

و با خودم فکر می کنم

مگر می شود تو را دوست نداشت…

 مادر تو غزل زیبای محبت و ایثاری...دوستت دارم و نام تو را با چشمه ها و رودها زمزمه میکنم......

 ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

مادرم، خواستم خوشبوترین گل دنیا را برایت هدیه بیاورم، اما دیدم تو خوشبوترین گل دنیا هستی.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ 

آسمانی پر از ستاره، دشتی پر از گل،
تقدیم به آنی که بهشت زیر پایش جا دارد
به مادرم...
که مهرش تا ابد در دلم جای دارد.

 نمی شـــــــوی آنکه بایـــــــد بـــــــاشی ....


نمی آیـــــــد آنکه می خـــــــواهی....


و تمـــــــام می شـــــــوی ،


لعنـــــــت به همـــــــه آدمهـــــــا


که هیچکـــدامشان " تـــــــــو " نمی شوند برایـــــــم !!

 همیشه عشق ماندن نیست

گاه باید رفت

آری باید رفت بی تو

باید رفت با عشق

و چه پارادوکس غریبی است

بی تو رفتن

با عشق رفتن

با تو ماندن

 روی سایه ای که جا مانده از تو

چشم میکشم و دهانی که بخندد به این همه تنهایی و 

انتظار...

این خانه بی تو فقط دیوار است و 

تکه ذغالی که خط میکشد نیامدنت را....

 دل آدمـــا

شــیشــه نیـســت کــه روی آن ” هــــــا ” کنـیــم


بـعـــد بـا انـگـــشـت قــــلب بـکشیـم و


وایــسیــم آب شـــدنـش رو تماشــــا کنــیـم و کیـــــف کنـیـم !!!


رو شیــشـه ی نـــازک دل آدمـــا اگـــه قـلبـــــــــی کــشـیـدی


بـایــد مــــــــردونــه پـــــــاش وایســــتـی …

 دنیا با لحن آغوش تو

هم صحبت مادام العمر من است..

سایه ام را روشن کن

تا عقلم به لمس خدا، قد بدهد..

بیا و بمان..،

این زبان دیگر نایی برای گاز گرفتن ندارد..،

وقتی صحبت از نبودنت می شود..

 من


شعرهــــایم را


از چشمهای تـــــو می دزدم،


دیوان قشنگیست


چشمـــــانت...

 می توان در قلب های بی فروغ

لحظه ای برقی زد و خورشید شد

می توان در غربت داغ کویر

آن ابری که می بارید شد

بقیه در ادامه مطلب

رفت تنهایی، آمد جای آن یک عشق آسمانی

شکست شیشه غمها،شد روزگارم مثل آن روزها،روزهایی که با تو بودم و تو در کنارم،

مگر اینکه این روزها تنها از درد دلتنگی بنالم!

ناله های من نیز همراه با نفسهای دلتنگیست

این حال و هوایی که در من میبینی همیشگیست،

همین یک ذره غباری هم که بر روی دلم نشسته از خستگی لحظه های دوریست.